strona główna niezbędnik słownik

Regulacje dotyczące opłaty targowej znajdują się w rozdziale piątym ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Zgodnie z art. 15 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych opłata targowa pobierana jest od „osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach. Pobiera się ją niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko. Uiszczenie opłaty nie zwalnia sprzedającego od innych świadczeń podatkowych”*. Targowiskami, w rozumieniu przepisów ustawy, są wszelkie miejsca, w których jest prowadzona sprzedaż, jednakże opłacie nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub częściach budynków.

„Rada gminy, w drodze uchwały, określa zasady ustalania i poboru oraz terminy płatności i wysokość stawek opłaty targowej, która nie może przekroczyć stawki maksymalnej określonej w ustawie. Rada może zarządzić pobór opłaty w drodze inkasa oraz określić inkasentów i wysokość wynagrodzenia za inkaso. Inkasentami najczęściej są osoby prowadzące targowisko.

Zwolnione od opłaty targowej są podmioty dokonujące sprzedaży na targowisku, które są podatnikami podatku od nieruchomości w związku z przedmiotami opodatkowania położonymi na targowiskach. Rada gminy może w drodze uchwały wprowadzić inne zwolnienia przedmiotowe”*.

„Pobór i wpłata opłaty targowej, która jest świadczeniem o charakterze publicznoprawnym (art. 2 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej) przez inkasenta nie jest świadczeniem usługi w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym”*.