strona główna niezbędnik słownik

W podatku dochodowym od osób fizycznych podstawą opodatkowania jest wartość osiągniętego dochodu. Opodatkowanie ma w tym przypadku co do zasady charakter progresywny, co oznacza, że stawki rosną wraz ze wzrostem podstawy podatkowania. Jest to progresja odcinkowa (ciągła, szczeblowana). Polega ona na tym, że „dla ustalenia wysokości świadczenia podatkowego podstawę obliczenia podatku dzieli się na części odpowiadające przedziałom skali podatkowej. Od każdej takiej części oblicza się odrębnie część świadczenia podatkowego w oparciu o stawkę procentową właściwą dla danego przedziału skali, a suma tych części jest kwotą należnego podatku”*.

„Wyższa – 32% stawka podatkowa odnoszona jest (…) nie do całej podstawy opodatkowania, ale tylko do przyrostu podstawy opodatkowania ponad jej wysokość objętą pierwszym stopniem skali podatkowej. Obliczona w ten sposób kwota podatku podlega obniżeniu o kwotę wolną od podatku (minimum podatkowe). Jej wysokość wynosi 556,02 zł, co oznacza, że przed opodatkowaniem całkowicie chroniony jest dochód podatnika do wysokości 3089 zł rocznie. Opodatkowanie dochodów dokonywane w oparciu o jedną, stałą stawkę podatkową, a także opodatkowanie przychodów ma natomiast charakter proporcjonalny. W tych przypadkach kwota wolna od podatku (minimum podatkowe) nie występuje”*.

Opracowane na podstawie:

Dzwonkowski H. (red.), Prawo podatkowe, Warszawa 2010, s. 187.

Buczek A., Dzwonkowski H., Etel L., Gliniecka J., Glumińska-Pawlic J., Huchla A., Miemiec W., Ofiarski Z., Serwacki J., Zdebel M., Zgierski Z., Prawo podatkowe, Warszawa 2006, s. 20.