Słownik
Funkcja stymulacyjna podatków
„Funkcja stymulacyjna zapewnia realizację szczegółowych celów gospodarczych lub społecznych. Poprzez system ulg i zwolnień podatkowych steruje się wyborami podatników w zakresie inwestowania gospodarczego, rozwijania eksportu, lokalizacji działalności gospodarczej, budowy domów mieszkalnych oraz mieszkań itp. W takich przypadkach realizacji założeń ustawodawczych poprzez stymulację działania adresatów nie powinien niweczyć fiskalizm. W praktyce polega to niestety często na polityce odbierania ulg podatkowych pod błahymi pozorami albo zwężającej wykładni prawa podatkowego w zakresie ulg podatkowych.
Realizacja celów stymulacyjnych poprzez ulgi i zwolnienia podatkowe oznacza rezygnację państwa z części dochodów, czyli ograniczenie funkcji fiskalnej.
Celem nakładania podatków jest zapewnienie finansowania potrzeb budżetowych. Jeżeli celem nakładania podatków nie jest w pierwszej kolejności uzyskanie dochodów, lecz stymulowanie lub redystrybucja, to jest to – pośrednio – oznaka wadliwości systemu podatkowego. Przykładem może tu być podatek wyrównawczy, wpłata na fundusz aktywizacji zawodowej, jednorazowy podatek majątkowy czy jednorazowe świadczenie pieniężne z połowy lat siedemdziesiątych. Podatki te powstały w celach wyrównania dochodów w sytuacji niewydolności systemu podatkowego”*.