strona główna baza prawa podatkowego . . . zasada kontynuacji działalności w rachunkowościzasada kontynuacji działalności w rachunkowości

Zasada kontynuacji działalności w rachunkowości

O zasadzie kontynuacji działalności w rachunkowości stanowi art. 5 ustawy z dnia  29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r., poz. 330 z późn. zm., zw. dalej: RachU). Zgodnie z jego brzmieniem przy stosowaniu przyjętych zasad rachunkowości przyjmuje się założenie, że jednostka będzie kontynuowała działalność w dającej się przewidzieć przyszłości w niezmniejszonym istotnie zakresie, chyba że nie jest to zgodne z rzeczywistością gospodarczą lub ze stanem prawnym. Założenie o kontynuacji działania jest w myśl Ram konceptualnych Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (dalej: MSR) jednym z dwóch fundamentalnych założeń przygotowywania i prezentacji sprawozdań finansowych (drugim jest koncepcja memoriału).

Zgodnie z art. 5 ust. 2 RachU zdolność jednostki do kontynuacji działania nie może być przyjmowana „milcząco”, lecz wymaga ustalenia przez kierownika jednostki. Wymóg oceny zdolności do kontynuacji działania przyjęto za MSR 1. Podstawową przesłanką dokonywania takiej oceny jest identyfikacja ewentualnych źródeł niepewności odnośnie zdolności jednostki do kontynuowania działalności. Takim źródłem niepewności może być np. groźba rychłej upadłości głównego odbiorcy, przewidywane wejście na rynek nowych, silniejszych konkurentów czy też utrata gwarancji kredytowych. Ustalając zdolność do kontynuacji działania należy uwzględnić wszystkie informacje dostępne na dzień sporządzenia sprawozdania finansowego, dotyczące dającej się przewidzieć przyszłości, obejmującej okres co najmniej jednego roku. Szczególnie ważne są informacje dotyczące aktualnej i przyszłej zyskowności oraz determinujących ją czynników, dostępu do źródeł finansowania, zdolności do spłaty zadłużenia. To jak dogłębna powinna być taka analiza zależy od konkretnych okoliczności. Zgodnie z MSR 1 w przypadku podmiotów od lat osiągających zyski oraz mających stabilne i pewne źródła finansowania, założenie o zdolności do kontynuacji działania może poczynić bez konieczności dokonywania szczegółowych analiz.

Wnioski z oceny zdolności do kontynuowania działalności powinny znaleźć się w sprawozdaniu finansowym. Ustawa o rachunkowości wymaga stwierdzenia we wprowadzeniu do sprawozdania finansowego, czy sprawozdanie to zostało sporządzone przy założeniu kontynuowania działalności oraz czy nie istnieją okoliczności wskazujące na zagrożenie kontynuowania działalności. Dzięki temu sprawozdania finansowe zostaną wzbogacone o informacje mające charakter prospektywny.

Przyjęcie założenia o kontynuacji działalności oznacza jednocześnie stosowanie „normalnych” (tj. przewidzianych przede wszystkim w art. 28 RachU) zasad wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego. Jeśli w świetle istniejącego stanu faktycznego lub prawnego założenie o kontynuacji działalności nie jest zasadne, jednostka obowiązana jest stosować zasady wyceny przewidziane w art. 29 RachU.

Opracowano na podstawie: pod. red. A. Jurgowej, T. Martyniuk, Komentarz do ustawy o rachunkowości, Gdańsk 2005 r.

Nota zawiera pełną treść. Jest dostępna bezpłatnie.

System logowania i płatnego dostępu do not jest obecnie niedostępny.