strona główna baza prawa podatkowego . . . zapis księgowy w rachunkowościzapis księgowy w rachunkowości

Zapis księgowy w rachunkowości

W komentarzu przedstawiono instytucję zapisu księgowego w rachunkowości. Wyjaśniono, czym jest dokumentowanie operacji gospodarczych. Scharakteryzowano zasady dokonywania zapisów księgowych oraz ich treść. Omówiono również pojęcie śladu rewizyjnego.

Dokumentowanie operacji gospodarczych

Zdarzenia gospodarcze występujące w okresie sprawozdawczym powinny zostać odzwierciedlone w dokumentacji księgowej. Podstawę zapisów w księgach rachunkowych muszą stanowić dokumenty źródłowe stwierdzające dokonanie poszczególnych operacji gospodarczych. Ponadto dokumenty księgowe pełnią ważną rolę w dochodzeniu roszczeń np. od kontrahentów. Poza tym stanowią ważny instrument ochrony majątku, niezbędny do rozliczenia osób materialnie odpowiedzialnych.

Do ksiąg rachunkowych należy wprowadzić udokumentowane operacje gospodarcze w takim okresie, w jakim one wystąpiły*.

Podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe.

Zasady dokonywania zapisu księgowego

W art. 23 ust. 1 RachU* ustawodawca formułuje obowiązek dokonywania zapisów w księgach rachunkowych w sposób trwały, bez pozostawiania miejsc pozwalających na późniejsze dopiski lub zmiany.

W przypadku, gdy księgi rachunkowe są prowadzone za pomocą komputera, zapisy w nich powinny być dokonywane w sposób trwały (należy zapewnić trwałość przez czas nie krótszy od wymaganego do przechowywania ksiąg rachunkowych), bez pozostawiania wolnych miejsc, z zapewnieniem ochrony przed zniszczeniem czy modyfikacją oraz z zabezpieczeniem przed ukryciem zapisu. Na jednostkach ciąży obowiązek stosowania w tym zakresie właściwych procedur i środków chroniących.

Natomiast zapisy dotyczące operacji wyrażonych w walutach obcych dokonuje się w sposób umożliwiający ustalenie kwoty operacji w walucie polskiej i obcej.