strona główna baza prawa podatkowego . . . stawki podatkowe i termin zapłaty podatku w formie karty podatkowejstawki podatkowe opodatkowania w formie karty podatkowej

Stawki podatkowe opodatkowania w formie karty podatkowej

Stawka podatkowa to ilość odpowiednich jednostek miary, wyrażająca ujęcie ilościowe czyli kwantyfikację statycznie ujętego przedmiotu opodatkowania*. Także i ta ogólna definicja, podobnie jak ogólne definicje podstawy opodatkowania, nie może mieć w pełni zastosowania w karcie podatkowej. Jeżeli bowiem przedmiotem opodatkowania jest w tej konstrukcji uzyskiwanie dochodu, to ponieważ w karcie podatkowej taka podstawa nie jest ustalana, to nie istnieje bezpośrednia relacja między tak rozumianym przedmiotem opodatkowania a stawką podatkową. Stawka podatkowa nie jest kwantyfikacją przedmiotu opodatkowania. Na pewno jednak stawka podatkowa w karcie podatkowej pozostaje współczynnikiem określającym wysokość podatku. Jednak punktem odniesienia są tu zewnętrzne znamiona przedmiotu opodatkowania, czyli rodzaj działalności, liczba zatrudnionych pracowników czy liczba mieszkańców miejscowości w których przedsiębiorstwo jest położone.

Ze względu na rodzaj, przesłanki i sposób ukształtowania  stawki podatkowej rozróżnia się ryczałt:

a)   kwotowy;

b)   umowny;

c)   procentowy.

W karcie podatkowej mamy do czynienia ze stawkami kwotowymi. Wysokość świadczenia podatko­wego wynika w tej formie opodatkowania wprost z przepisów ustawy. Stawki karty podatkowej tworzą ustawową taryfę podatkową. Tylko w niektórych przypadkach organ podatkowy określa w decyzji stawkę w ramach wyznaczonych przez przepisy limitów. Ponieważ wysokość świadczenia podatkowego wynika wprost z treści przepisów prawa podatkowego to jest ona znana podatni­kowi z góry, przed rozpoczęciem działalności podlegają­cej opodatkowaniu.

Stawki karty podatkowej ustalano pierwotnie na okres trzech lat, a obecnie na okres jednego roku. Po wprowadzeniu ustawowej regulacji karty podatkowej przewidziano, że począwszy od roku podatkowego 2000 stawki będą podlegały corocznie podwyższeniu w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen konsumpcyjnych towarów i usług w okresie pierwszych trzech kwartałów roku poprzedzającego rok podatkowy w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego (zasada waloryzacji). Wysokość stawek podatkowych jest uzależniona od tzw. znamion ze­wnętrznych przedmiotu opodatkowania.

Wysokość stawek karty podatkowej zależy od:

• rodzaju działalności przy czym wpływ na stawkę ma zgłoszenie przez podatnika działalności w różnych zakresach lub różnych miejscowościach, dla których przewidziano różne wysokości stawek karty podatkowej (ustala się wtedy stawkę najwyższą) albo rodzaj świadczonych usług rozrywkowych (np. karuzele o obrocie prostym i karuzele o obrocie złożonym), liczbę miejsc (np. na karuzelach), liczbę urządzeń (np. strzelnic), samochodów lub kuców;
• stanu zatrudnienia i kategorii osób zatrudnianych, np. osób niepełnosprawnych (w ramach tego kryterium uwzględnia się także udział w pracy na rzecz zakładu wspólnika oraz - po śmierci podatnika - udział osoby, na rachunek której działalność ta jest prowadzona);
• liczby mieszkańców miejscowości, w której wykonywana jest działalność;
• liczba stanowisk na parkingach;
• liczby godzin przyjęć w miesiącu (pielęgniarki i położne), lub wykonywania usług weterynaryjnych, liczby godzin poświęconych na świadczenie usług w zakresie opieki domowej nad dziećmi i osobami chorymi oraz usług edukacyjnych w zakresie udzielania lekcji na godziny;
• liczby mieszkańców miejscowości w której jest prowadzona działalność handlowa oraz wszystkich okoliczności, które mogą mieć w tym rodzaju działalności wpływ na wielkość dochodu w granicach górnego i dolnego limitu wyznaczonego przez ustawę;
• rodzaju wykonywanej czynności gastronomicznej, liczby wydawanych posiłków, rodzaju podmiotu na rzecz którego przygotowuje się posiłki oraz liczby mieszkańców miejscowości w której prowadzi się działalność.

Stawki karty podatkowej podporządkowane są następującym zasadom: