strona główna baza prawa podatkowego . . . podstawa opodatkowania w podatku od gierpodstawa opodatkowania w podatku od gier

Podstawa opodatkowania w podatku od gier

Niniejsza nota reguluje istotę podstawy opodatkowania w podatku od gier, uregulowaną w art. 73 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. – o grach hazardowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 201 poz. 1540).

Podatek od gier należy do nielicznej grupy podatków w polskim systemie podatkowym, które nie zostały uregulowane w odrębnej ustawie podatkowej.* Podatek ten, stanowiący dochód budżetu państwa to podatek marginalny, mający minimalne znaczenie fiskalne.*

Hazard to ryzykowne przedsięwzięcie, zwłaszcza gry pieniężne, w których o wyniku w większym lub mniejszym stopniu decyduje przypadek. Polskie prawo hazardowe dzieli hazard na trzy różne kategorie, mianowicie gry losowe, zakłady wzajemne oraz gry na automatach.* Znany był już w czasach antycznych, lecz uregulowany prawnie został dopiero przeszło pięćset lat temu.*

Opodatkowanie hazardu w Polsce nie jest nowością, o czym świadczą wcześniej przyjęte rozwiązania prawne. Należy w tym momencie przypomnieć chronologicznie obowiązujące ustawy, takie jak:

1) ustawa z dnia 19 kwietnia 1950 r. o wyścigach konnych,

2) ustawa z dnia 1972 r. o podatku obrotowym (część dotycząca opodatkowania obrotu z tytułu prowadzenia gier losowych i totalizatorów),

3) ustawa z dnia 20 maja 1976 r. o grach losowych i totalizatorach,

4) ustawa z dnia 26 lutego 1982 r. o opodatkowaniu jednostek gospodarki uspołecznionej (część dotycząca podatku obrotowego z tytułu prowadzenia gier losowych i totalizatorów).*

Aktualnie działalność hazardowa w Polsce, w sposób całościowy, uregulowana została w ustawie z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 201 poz. 1540), oraz w rozporządzeniu ministra finansów z dnia 4 stycznia 2010 r. w sprawie dokumentacji prowadzonej przez podmioty prowadzące działalność w zakresie gier hazardowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 8 poz. 57). Ustawa ta, określa katalog dozwolonych gier hazardowych oraz miejsce i warunki ich urządzania.

Podstawa opodatkowania w podatku gier została uregulowana w art. 73 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. – o grach hazardowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 201 poz. 1540). Jest zróżnicowana w zależności od specyficznych cech przedmiotu prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, co innymi słowy oznacza że dla każdego rodzaju gier i zakładów mamy szczegółowo uregulowaną podstawę opodatkowania. I tak stanowi ją w:

1) loterii pieniężnej, loterii fantowej i grze telebingo – suma wpływów uzyskanych ze sprzedaży losów lub innych dowodów udziału w grze;

2) loterii audioteksowej – przychód organizatora loterii uzyskany z tej loterii;

3) grze liczbowej – suma wpłaconych stawek;

4) zakładach wzajemnych – suma wpłaconych stawek;

5) grze bingo pieniężne – wartość nominalna kartonów do gry zakupionych przez podmiot urządzający grę;

6) grze bingo fantowe – wartość nominalna kartonów użytych do gry;

7) grze cylindrycznej, grze w kości i grze w karty, z wyjątkiem pokera rozgrywanego w formie turnieju gry pokera – kwota stanowiąca różnicę między sumą wpłat gotówkowych z tytułu wymiany żetonów w kasie i na stole gry a sumą wypłaconych z kasy kwot za zwrócone żetony;

8) pokerze rozgrywanym w formie turnieju gry pokera – kwota wygranej pomniejszona o kwotę wpisowego za udział w turnieju;