strona główna baza prawa podatkowego . . . podstawa opodatkowania i podstawa obliczania podatku w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanychpodstawa opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych

Podstawa opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych

Zgodnie z ustawą za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały rzeczywiście otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatków którzy dokonują sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, za przychód z  tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Ze względu na to że ustawa o podatku od towarów i usług, wprowadziła coroczny system korekt podatku naliczonego , po zakończeniu roku podatkowego może powstać przychód podatkowy zwiększony podatkiem naliczonym od naliczenia.

Jeżeli chodzi o przychody z działalności gospodarczej, nie jest istotny moment otrzymania pieniędzy. Przychodem definiowane są kwoty należne choćby nie zostały faktycznie otrzymane. W związku z tym zasadnicze znaczeni ma ustalenie terminu „kwota należna” determinuje on rozumienie przychodu z działalności gospodarczej. W przepisach podatkowych i innych nie ma definicji „kwota należna”. Koniecznie jest odwołanie do słownikowego rozumienia tego pojęcia.

Nie można również mówić o powstaniu przychodu, jeżeli nie było podstawy prawnej na mocy której podmiot może skutecznie domagać się świadczenia od drugiego podmiotu. Należny przychód może być wynikiem prawnie skutecznej umowy sprzedaży.

Znaczenie terminu „kwota należna” które najbardziej odpowiada naturze stosunków ekonomicznych, wskazuje na rozumienie tego pojęcia jako długu, zapłaty. Jest to pojecie prawa cywilnego.

Należy zdawać sobie sprawę z tego ze moment powstania obowiązku świadczenia po stronie dłużnika nie jest równoznaczny z chwilą zawarcia umowy. Postanowienie z umowy mogą bowiem inaczej określać moment w którym dłużnik zobowiązany jest do świadczenia na rzecz wierzyciela. Może to być moment otrzymania towaru określony kalendarzowo lecz odłożony w czasie. Nie jest jednak wykuczone że świadczenia pieniężne dłużnika wyprzedzać będzie świadczenie wierzyciela, np. płatność o charakterze czynszowym dokonywana z góry.

Momentem powstania długu jest zatem moment, w którym świadczenie staje się wymagalne. Wierzyciel może skutecznie domagać od dłużnika spełnienie świadczenia do którego się zobowiązał.

Przychody z działalności gospodarczej są kwotami należnymi. W większości przypadków umowy występujące w obrocie gospodarczym mają charakter odpłatny. Należności związane są z dokonywaniem przez podatnika innych świadczeń na rzecz drugiej strony , są więc kwotami należnymi za świadczenie wykonane przez podatnika.

W celu ustalenie co stanowi przychód podatnika, należy zidentyfikować stosunek prawny leżący u podstaw otrzymanie przez podatnika kwoty należnej. Jest to tym bardziej istotne, jeżeli w niektórych przypadkach kwoty otrzymane nie są kwotami należnymi.

Odnosi się to w szczególności do tych umów w których podatnik występuje jako pośrednik  ( przedstawiciel, pełnomocnik pośrednik) W tych przypadkach, jeżeli podatnik działa na rzecz kogoś innego , kwotami należnymi nie są kwoty otrzymane, od osoby która jest drugą stona umowy zawieranej i wykonywanej przez pośrednika, leczy wynagrodzenie wypłacane podatnikowi przez osobę na rzecz której działa. Dotyczy to w szczególności takich rodzajów umów jak :

• komis,
• kolportaż,
• agencja.

Przychodem z działalności gospodarczej jest wówczas prowizja, a nie kwoty otrzymywane z tytuły czynności wykonywanej przez podatnika.

Kwoty należne wiążą się przede wszystkim z wierzytelnościami wynikającymi z umów, które nawiązywane są przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Będą to kwoty należne ze sprzedaży towarów i świadczenia usług.

Przychodu nie stworzy sama faktura VAT. Jeśli podatnik nie wykonywał faktycznie dokumentowanych fakturą VAT czynności, to nie powstała po jego straonie kwota należna za wykonanie usługi, czy tez dostarczone towary. Nie ma wtedy mowy o przychodzie z działalności gospodarczej.

Za kwotę należną nie może być w szczególności uznane :wynagrodzenie, za niewykonane przez podatnika usługi, nawet jeżeli kwota z tego tytułu ujęta została w fakturze wystawionej przez podatnika. Nie fakt, że podatnik wystawił fakturę określonej treści , lecz okoliczność, czy dana kwota przysługuje podatnikowi w związku z jego działalnością gospodarczą decyduje o tym czy dana kwota jest należna i stanowi przychód.

Przychodem z działalności gospodarczej jest tylko kwota, która ma charakter kwoty należnej definitywnie, a nie jest kwotą o charakterze zwrotnym. Z tego względu wszytkie kwoty zwrotne nie będą mogły być uznane za przychód podatkowy. Trudno zresztą uznać kwotę podlegającą zwrotowi za kwotę należną, fakt jej otrzymania jest w przypadku przychodów z działalności gospodarczej- neutralny dla powstania przychodu.

Przychodem z działalności gospodarczej nie będą zatem kaucje. Przychód będą stanowić występujące przede wszystkim w budownictwie tzw. kaucje gwarancyjne. Nazywanie ich kaucjami jest nieco mylące, jest to bowiem część wynagrodzenia należnego wykonawcy, która jest zatrzymana przez inwestora, na poczet usunięcia ewentualnych usterek. Ponieważ również część wynagrodzenia, odpowiadająca wartości kaucji, jest kwotą należną inwestorowi, kaucja gwarancyjna stanowi przychód wykonawcy.

Natomiast typowe kaucje, czyli zwroty wypłacane przez kontrahenta podatnika tytułem zabezpieczenia wykonania przez niego pewnych obowiązków np. zwrotu opakowań, nie będą stanowić dla podatnika przychodu.

Przychodem z działalności gospodarczej nie są również otrzymane przez podatnika ulgi podatkowe np., z tytułu zakupu kasy rejestrującej. Nie stanowią one bowiem kwot należnych z działalności.

Nie mogą być również uznane za stanowiące przychód z działalności – dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków.

Przepisy u.p.d.o.f. mające odpowiednie zastosowanie w doniesieniu do podatników prowadzących działalność gospodarczą i opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, stanowią  ze przychodem z działalności gospodarczej nie jest całość kwot należnych, lecz ich wysokość pomniejszona o wartość zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Wartośc zwróconych towarów pomniejsza przychód w momencie dokonania zwrotu. Wówczas bowiem towary te stają się „zwrócone” . Wartość zwróconych towarów należy obliczać według cen, po jakich zostały sprzedane. Taka wartość – iloczyn ceny sprzedaży i ilości towarów- została wcześniej zaliczona do przychodów..

Bonifikata jest to zmniejszenie pierwotnej ceny towaru uwagi na różnego rodzaju okoliczności, takie jak np. wielkość zakupu, powiązania miedzy kontrahentami, obietnica zawiązania stałych stosunków handlowych itd.

Skonto jest również zmniejszeniem ceny sprzedaży, tyle że w tym wypadku jego przyczyną są specyficzne pożądane przez kontrahenta, warunki płatności. Skonto może być udzielane np. z powodu dokonani płatności gotówką, dokonania płatności w terminie krótszym niż zazwyczaj.

Zarówno skonto jak i bonifikata pomniejszają przychód, jako że wpływają na zmniejszenie wysokości należnych podatnikowi kwot.

Większość podatników uzyskujących przychody z działalności gospodarczej jest jednocześnie podatnikami od towarów i usług. W związku z tym do ceny sprzedawanych przez siebie usług lub towarów, zobowiązani są doliczyć stawkę VAT. Stawka ta jest odpowiednia do danego rodzaju usługi lub towaru.  Kwota zawartego w cenie podatku, mimo ze jest kwotą należną z tytułu sprzedaży, nie jest realnym przysporzeniem dla sprzedawców, ponieważ podatek  ten powinni odprowadzac do urzędu skarbowego. Mając to na uwadze przepisy wyłączają z katalogi rodzajów przychodów VAT.  

Należny VAT zazwyczaj zawarty jest na fakturach, lub dokumentach celnych. W nielicznych przypadkach, gdy podatek został wykazany na fakturze niewłaściwie, bądź nierzetelnie, określony może zostać w drodze postanowienia organów podatkowych.

Jak zostało wcześniej powiedziane przychodami z działalności gospodarczej są kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane. Zwłoka z uregulowaniem zobowiązań powoduje, że podatnik który świadczenia nie uzyskał ma praqo domagać się od swojego dłużnika odsetek.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicz się kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek. Odsetki od kwot należnych staną się zatem, przychodami na zasadach ogólnych, w momencie ich otrzymania. Należy mieć na uwadze, że kapitalizację odsetek uważa się za ich otrzymanie. Kapitalizacja odsetek powoduje powstanie przychodu w wysokości skapitalizowanych odsetek.

2. Przychody w walutach obcych

Może zdarzyć się sytuacja, że podatnicy opodatkowani ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych będą uzyskiwać od swoich kontrahentów zagranicznych bądź krajowych, przychody w walutach obcych.           

Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Niezależnie zatem od tego, w jakim czasie dnia uzyskiwany jest przychód, do przeliczeń zastosować należy kurs ogłoszony w ostatnim dniu roboczym.

Kursy średnie walut ogłaszane są przez NBP a jego stronach internetowych. Ogłaszane się również w bankach komercyjnych oraz publikowane w prasie. Wspomneić należy, że niektóre programy komputerowe zawierają specjalne kalkulatory walutowe umożliwiające przeliczanie walut obcych na złote polskie według kursów NBP z danego dnia.

W praktyce, choć bardzo rzadko, zdarzają się sytuacje w których podatnik uzyska przychód w walucie obcej , której kurs nie jest notowany ani przez bank podatnika ani przez NBP. Dotyczyć to może w szczególności przychodów w walutach niewymienialnych.

Wydaje się, że w tym przypadku należy najpierw korzystając z danych banków z innych krajów przeliczyć przychód uzyskany w walucie nienotowanej na przychód w innej walucie obcej, której kurs jest notowany w NBP, a następnie tę równowartość przeliczyć na polskie złote.

3. Różnice kursowe