Korzystanie z witryny oznacza zgodę na wykorzystanie plików cookie z których niektóre mogą być już zapisane w folderze przeglądarki
Więcej informacji można znaleźć w Polityce prywatności i wykorzystywania plików cookies w serwisie

strona główna -> baza prawa podatkowego . . . koszt historyczny w rachunkowościkoszt historyczny w rachunkowości

Nota - Koszt historyczny w rachunkowości

komentarze przepisy orzecznictwo interpretacje literatura

Koszt historyczny w rachunkowości 

Podstawowym celem rachunkowości jest dostarczenie prawdziwego i rzetelnego obrazu sytuacji majątkowej i finansowej podmiotu gospodarczego. Dla jej przedstawienia niezbędne jest sięgnięcie do zapisów księgowych, które w ujęciu pieniężnym przedstawiają odpowiednio udokumentowane zdarzenia gospodarcze powodujące zmiany w majątku podmiotu i źródłach jego pochodzenia.

Sytuacja majątkowa i finansowa jednostki wskazuje na aktualną kondycję i wartość składników majątku przedsiębiorstwa, dostarczając informacji niezbędnych w procesie podejmowania decyzji.

Majątek przedsiębiorstwa jako całość oraz każdy z jego składników z osobna ma swoją wartość ustaloną w jednostkach pieniężnych, która musi być określona wiarygodnie.

Ponieważ księgi rachunkowe prowadzi się, a sprawozdanie finansowe sporządza się w złotych polskich, wszystkie posiadane przez przedsiębiorstwo aktywa i zobowiązania wyrażone w walutach obcych wymagają przeliczenia na złote polskie. 

Wycena wartości składników aktywów i pasywów odbywa się w drodze wyceny bilansowej, którą dokonuje się:

  • na dzień powstania składnika majątku, czyli np. na dzień jego zakupu, wytworzenia lub zaciągnięcia zobowiązania oraz
  • na dzień bilansowy.

Zarówno w polskiej ustawie o rachunkowości, jak i w Międzynarodowych Standardach Sprawozdawczości Finansowej są stosowane różne sposoby wyceny:

  • koszt historyczny,
  • koszt bieżący,
  • wartość realizacji,
  • wartość bieżąca.

Wycena składników aktywów i pasywów na potrzeby rachunkowe odbywa się w ściśle określony sposób według  zasad określonych w art. 28 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości*. Dla większości składników ustawa przewiduje wycenę według kosztu historycznego.

Koszt historyczny to klasyczna i tradycyjna metoda wyceny w rachunkowości, która oparta jest na koncepcji nominalizmu pieniężnego. Zakłada ona, że aktywa i pasywa przedsiębiorstwa wyceniane są w wartościach aktualnych w czasie ich nabywania, wytwarzania lub powstawania, czyli po cenach zakupu, cenach nabycia lub kosztu wytworzenia. Inaczej mówiąc, aktywa wyceniane są w kwocie gotówki lub jej ekwiwalentów wydanej w momencie ich nabycia.

Cena zakupu to kwota należna sprzedającemu, bez podlegającego odliczeniu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, a w przypadku importu...

To jest jedynie fragment treści, aby uzyskać pełny dostęp
do prezentowanych informacji zaloguj się i wykup abonament lub skorzystaj
z jednorazowego dostępu.

Nie masz konta? Zarejestruj się