Baza prawa podatkowego
- Zobowiązania podatkowe
- Postępowanie podatkowe
- Karta podatkowa
- Podatek od towarów i usług
- Podatek akcyzowy
- Znaki akcyzy
- Podatek dochodowy od osób fizycznych
- Podatek dochodowy od osób prawnych
- Podatek leśny
- Podatek od gier
- Opłata od posiadania psów
- Opłata targowa
- Opłata administracyjna
- Podatek od spadków i darowizn
- Międzynarodowe prawo podatkowe
- Rachunkowość
- Podatkowa księga przychodów i rozchodów
- Doradztwo podatkowe
- Administracja podatkowa
- Ewidencja podatników
- Ustawa Karna Skarbowa
- Podatek od czynności cywilnoprawnych
- Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych
- Czynności sprawdzające
- Tajemnica skarbowa
- Podatek rolny
- Opłata skarbowa
- Kontrola skarbowa
- Egzekucja podatkowa
- Podatek od środków transportowych
- Słownik pojęć
- Podatek od nieruchomości
Nota - Doręczenie w postępowaniu podatkowym
komentarze | przepisy | orzecznictwo | interpretacje | literatura |
Doręczenie w postępowaniu podatkowym
Doręczenie to czynność materialno-techniczna, z dokonaniem której prawo wiąże określone skutki prawne w drodze faktów. Prawidłowe doręczenie jest warunkiem skuteczności czynności podejmowanych przez organ podatkowy. Data doręczenia określa początek biegu terminów procesowych. W przypadku wadliwego doręczenia dana czynność podlega powtórzeniu. Uznanie wadliwego doręczenia za prawidłowe powinno uzasadniać uwzględnienie wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej.
Przepisy Ordynacji podatkowej o doręczeniach mają charakter gwarancyjny. Oznacza to, że organ podatkowy ma obowiązek przestrzegać ich z urzędu, a strona nie powinna ponosić negatywnych konsekwencji zaniedbań organu podatkowego lub podmiotu dokonującego doręczeń, np. poczty*. „Za błędy doręczyciela odpowiedzialność ponosi organ”.*
Zasada pisemności odnosi się także do formy komunikowania się organu podatkowego ze stronami i wszystkimi uczestnikami postępowania.
3. Artykuł 144 OrdPod wyraża zasadę oficjalności doręczeń. Oznacza ona, że na stronie postępowania podatkowego, jej pełnomocniku czy też przedstawicielu ustawowym, a także na innych uczestnikach postępowania nie spoczywa obowiązek wykazywania jakiejkolwiek aktywności dla otrzymania pisma, nadawcą którego jest organ podatkowy. Obowiązkiem organu prowadzącego postępowanie jest doręczanie wszelkich pism (decyzji, postanowień, wezwań, zawiadomień i innych dokumentów) z urzędu.
Organ podatkowy dokonuje wyboru podmiotu, za pośrednictwem którego zamierza dokonać doręczenia. Mogą to być: poczta, pracownicy organu podatkowego, osoby uprawnione na podstawie odrębnych przepisów (do 1.9.2005 r. były to „upoważnione osoby” – nowe brzmienie ustalone zostało na mocy postanowienia art. 1 pkt 64 ustawy z 30.6.2005 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw, Dz.U. Nr 143, poz. 1199 ze zm.). Każdy ze sposobów doręczeń, przewidzianych w cytowanym przepisie (...) uznać należy za równorzędny”.* „Nie oznacza to jednak, że organ może dokonywać doręczenia pisma równocześnie za pośrednictwem kilku podmiotów wymienionych w art. 144 OrdPod, a następnie uznawać za skuteczne doręczenie przez wybrany przez siebie podmiot, stosownie do okoliczności”.*
„W przepisie art. 144 OrdPod stanowi się tylko o poczcie bez bliższego określenia, a wobec tego nie ma podstaw do uznania, że ma to być wyłącznie operator publiczny usług pocztowych, tak jak jest to wprost uregulowane w art. 12 § 6 pkt 2 OrdPod odnośnie do zachowania terminu”.*
Za nieskuteczne należy uznać wszelkie doręczenia, których dokonują jednostki niebędące pocztą, a świadczące niektóre usługi pocztowe. Jeśli organ chciałby posłużyć się takim podmiotem jako doręczycielem, to pracownik tego podmiotu doręczający pismo musiałby posiadać upoważnienie organu do dokonania czynności doręczenia. Upoważnienie takie powinno mieć formę pisemną, nie może zastąpić go list przewozowy lub inny dokument będący podstawą do wykonania umowy przewozu przesyłki.*
Pojęcie osoby uprawnionej na podstawie odrębnych przepisów nie jest normatywnie sprecyzowane ani ograniczone; może to być zarówno osoba fizyczna, jak i prawna, która podjęła się doręczenia pisma adresatowi. Adresatem jest osoba, do której pismo jest kierowane, natomiast odbierającym jest osoba, która w rzeczywistości pismo organu otrzymała. Jeśli organ chciałby doręczyć pismo za pośrednictwem takiego podmiotu, to zobowiązany byłby do udzielenia pisemnego i imiennego upoważnienia. Przepisy Ordynacji podatkowej nie stwarzają natomiast możliwości doręczenia pisma adresatowi za pośrednictwem innego organu administracji.
„Obowiązek dokładnego wskazania doręczyciela wynika choćby z art. 144 OrdPod, ponieważ tylko jego precyzyjne oznaczenie umożliwia weryfikację, czy można tę osobę zakwalifikować do podmiotów z przywołanego przepisu Ordynacji podatkowej”.*
Osobom przebywającym za granicą pisma mogą być doręczane przez konsula*. Konsul doręcza te pisma na wniosek sądu lub innego właściwego organu RP. Wykonuje on czynność doręczenia, stosując odpowiednio właściwe przepisy prawa polskiego, jeżeli...
To jest jedynie fragment treści, aby uzyskać pełny dostęp
do prezentowanych informacji zaloguj się i wykup abonament lub skorzystaj
z jednorazowego dostępu.