strona główna aktualności

Analiza opiniowanych w tym zakresie przez Szefa KAS spraw pozwala stwierdzić, że niektóre stosowane przez pracodawców programy motywacyjne przyjmują następujące ogólne założenia:

1. Pracodawca przyznaje pracownikom, uczestnikom programu motywacyjnego, należącym z reguły do kadry zarządzającej przedsiębiorstwa, instrument finansowy (instrument pochodny) w postaci prawa do otrzymania w przyszłości kwoty pieniędzy, której wysokość uzależniona będzie od osiągnięcia przez przedsiębiorstwo np. wybranych wskaźników finansowych, wyników wzrostu sprzedaży, produkcji.
2. Uczestnik programu motywacyjnego nabywa tego rodzaju instrument finansowy nieodpłatnie lub za symboliczną opłatą.
3. Po upływie ustalonego okresu, w którym uczestnik „Programu Motywacyjnego" pozostawał pracownikiem przedsiębiorstwa, następuje rozliczenie instrumentu finansowego poprzez wypłatę pracownikowi kwoty pieniędzy.
4. Wypłata wynagrodzenia zostaje zatem sztucznie podzielona na dwa działania.

Cechą charakterystyczną wskazanych wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej jest to, że zredagowane są zgodnie z podobnym, powtarzającym się schematem zarówno opisu działania Programu Motywacyjnego, jak i stawianych pytań dotyczących zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz własnego stanowiska wnioskodawcy. Wskazuje to na możliwość korzystania przez podatników z opracowanych profesjonalnie gotowych schematów działania, których wdrożenie poprzedzane jest rekomendacją uzyskania interpretacji indywidualnej, potwierdzającej możliwość uzyskania domniemanej „oszczędności" podatkowej.

Szef KAS informuje, że zajmuje w takich sprawach stanowisko wskazujące na występowanie uzasadnionego przypuszczenia możliwości zastosowania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania z zastrzeżeniem, że ocena ta następuje na podstawie ogólnego opisu przedstawianego przez zainteresowanego we wniosku o wydanie interpretacji.

Ocena okoliczności tego rodzaju spraw wskazuje na motywy sztucznego działania, poprzez tworzenie konstrukcji instrumentów finansowych (instrumentów pochodnych), w celu osiągnięcia korzyści podatkowej . Polega ona na reklasyfikacji wynagrodzenia ze stosunku pracy - o charakterze nagrody pieniężnej - opodatkowanego wg progresywnej skali podatkowej stawką do 32%, do źródła przychodów z kapitałów pieniężnych, w celu zastosowania stawki 19%. Tego rodzaju działanie, polegające na wypłacie rozliczeń pieniężnych na podstawie umów zawieranych w ramach „Programów Motywacyjnych", zawartych pomiędzy organizatorem a uczestnikami programu, ukierunkowane może być zatem na obniżenie stawki podatku dochodowego od osób fizycznych do 19% dla tej części wynagrodzenia, która w zeznaniu rocznym mogłaby podlegać opodatkowaniu 32% stawką podatku. Tak uzyskana korzyść podatkowa może zostać uznana za sprzeczną z celem i przedmiotem ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Celem ustawodawcy było bowiem opodatkowanie części dochodów uzyskiwanych de facto ze stosunku pracy wyższą stawką w sytuacji przekroczenia przez podatnika ustalonego progu dochodów w okresie rozliczeniowym oraz pobieranie zaliczek na podatek w ciągu roku podatkowego.

Źródło: www.mf.gov.pl; stan na dzień: 27 sierpnia 2017 r.