Słownik
Znaki opłaty skarbowej
Obowiązek podatkowy w zakresie opłaty skarbowej wygasa poprzez jej zapłatę. Do 31 grudnia 2006 r. technicznie zapłata opłaty skarbowej w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej od:
- podań,
- załączników do podań,
- czynności urzędowych,
- zaświadczeń,
- zezwoleń
następowała znakami opłaty skarbowej o odpowiedniej wartości. Opłatę skarbową od wspomnianych dokumentów i czynności zobowiązany mógł również uiścić gotówką lub bezgotówkowo. Z tym jednak, że jeżeli należna opłata skarbowa przekraczała 100 zł, zawsze jej zapłaty dokonywało się w formie gotówkowej lub bezgotówkowej. Jeśli zapłata opłaty skarbowej następowała gotówką lub bezgotówkowo, dokonujący jej zobowiązany był określić szczegółowo w dowodzie wpłaty przedmiot, od którego dokonywało się zapłaty opłaty skarbowej.
Na mocy nieobowiązującej już ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej przedmiotem opłaty skarbowej były niektóre dokumenty powiązane z dokonywaniem czynności cywilnoprawnych, takie jak stwierdzające ustanowienie pełnomocnika (oraz ich odpisy lub wypisy)*, weksle*, a także dokumenty zawierające oświadczenie woli poręczyciela.
Technicznie zapłata opłaty skarbowej od weksla mogła zostać dokonana w jeden z trzech sposobów wymienionych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2006 r. w sprawie sposobu zapłaty i zwrotu opłaty skarbowej. Zgodnie z § 11 tego rozporządzenia opłata skarbowa od weksla mogła zostać zapłacona znakami opłaty skarbowej – w przypadku wystawienia weksla bez użycia urzędowego blankietu wekslowego, gdy wysokość należnej opłaty skarbowej nie przekraczała 5 zł.
Obecnie obowiązująca ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej, która zastąpiła ustawę z 2000 r., zniosła możliwość zapłaty znakami opłaty skarbowej.
Według obowiązującego stanu prawnego technicznie zapłaty opłaty skarbowej w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej od czynności urzędowych, zaświadczeń i zezwoleń dokonuje się:
- gotówką (w kasie organu podatkowego) lub
- bezgotówkowo (na rachunek bankowy tego organu).
Dokonujący zapłaty opłaty skarbowej zobowiązany jest określić szczegółowo w dowodzie wpłaty przedmiot, od którego dokonuje zapłaty opłaty skarbowej. Dowód wpłaty może mieć formę dokumentową albo elektroniczną. W tym ostatnim przypadku musi spełniać następujące warunki:
- zawierać dane identyfikujące wpłacającego,
- wskazywać numer rachunku bankowego właściwego urzędu gminy (miasta) oraz
- być opatrzony bezpiecznym podpisem elektronicznym złożonym przez upoważnionego pracownika banku lub innej instytucji finansowej realizującej zlecenie płatnicze.
Opracowane na podstawie:
Buczek A., Dzwonkowski H., Etel L., Gliniecka J., Glumińska-Pawlic J., Huchla A., Miemiec W., Ofiarski Z., Serwacki J., Zdebel M., Zgierski Z., Prawo podatkowe, Warszawa 2006, s. 364.
Dzwonkowski H. (red.), Prawo podatkowe, Warszawa 2010, s. 260.
