strona główna baza prawa podatkowego . . . wezwanie publiczne do odbioru pisma w postępowaniu podatkowymwezwanie publiczne do odbioru pisma w postępowaniu podatkowym.

Wezwanie publiczne do odbioru pisma w postępowaniu podatkowym

Artykuł 150 Ordynacji podatkowej znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy nie jest możliwe doręczenie właściwe lub zastępcze, pisma adresowanego do osoby fizycznej. W takiej sytuacji adresatowi należy dwukrotnie umieścić zawiadomienie w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy nie jest to możliwe, na drzwiach jego mieszkania, biura lub innego pomieszczenia, w którym wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź też w widocznym miejscu przy wejściu na posesję, o spoczywaniu pisma:

– na poczcie lub

– w urzędzie gminy (miasta)

w przypadku doręczania pisma odpowiednio: przez pocztę lub przez pracownika organu podatkowego czy osobę uprawnioną na podstawie odrębnych przepisów. Jednocześnie na zwrotnym dowodzie doręczenia również należy umieścić informację o miejscu pozostawienia zarówno zawiadomienia, jak i samego pisma. Skuteczność doręczenia w trybie art. 150  OrdPod warunkuje stwierdzenie, że adresat w sposób niebudzący wątpliwości został zawiadomiony o nadejściu przeznaczonego dla niego pisma oraz miejscu, w którym może je odebrać. Brak tego zawiadomienia, jak też wątpliwość, czy dotarło ono do adresata, czyni doręczenie bezskutecznym*, co potwierdza także orzeczenie NSA: „Miejsce pozostawienia zawiadomienia powinno wyraźnie wynikać z dokumentu potwierdzenia odbioru, a brak pewności co do tego miejsca wyklucza możliwość przyjęcia fikcji prawnej doręczenia”. Co ważne: „Doręczenie z art. 150 OrdPod musi poprzedzać próba doręczenia z art. 148 § 1 lub art. 149 OrdPod”*.

„Pocztowy dowód doręczenia (potwierdzenie odbioru) przesyłki zawierający informację z art. 150  OrdPod nie jest wyłącznym dowodem okoliczności w nim zawartych, stanowi jedynie oświadczenie doręczyciela, że opisane w tym dokumencie czynności zostały przez niego wykonane we wskazany tam sposób. Dlatego też uzasadniony jest pogląd, że adnotacja o awizowaniu przesyłki nie jest równoznaczna z potwierdzeniem faktu pozostawienia zawiadomienia w miejscu złożenia przesyłki w skrzynce oddawczej. Nie można przyjąć, że jedynym dowodem mającym skutecznie potwierdzać fakt dochowania wymogów z art. 150 § 2  OrdPod była stosowna adnotacja doręczyciela. Dopuszczalna jest ocena wszelkich dowodów w tym względzie i przeprowadzenie różnorakich wnioskowań wyprowadzonych z ustalonych okoliczności” *, bowiem: „Dla stwierdzenia skutecznego doręczenia w trybie art. 150 OrdPod organ administracji ma wykazać, że placówka pocztowa zawiadomiła adresata w sposób niebudzący wątpliwości o nadejściu pisma i miejscu, gdzie można je odebrać. Owo wykazanie nie musi dokonać się wyłącznie na podstawie zwrotnego potwierdzenia odbioru. Wadliwości tego dokumentu nie świadczą automatycznie o niespełnieniu przesłanek z art. 150 § 2 OrdPod”*.

 „Pismo nie może być uznane za doręczone w trybie art. 150  OrdPod, gdy z treści potwierdzenia odbioru nie wynika: