strona główna baza prawa podatkowego . . . trwała utrata wartości w rachunkowościtrwała utrata wartości w rachunkowości

Trwała utrata wartości w rachunkowości

Posiadane przez jednostkę składniki aktywów w wyniku zaistnienia pewnych okoliczności mogą stracić swoją przydatność gospodarczą. Dzieje się tak w sytuacji, gdy z dużą dozą pewności daje się przewidzieć, że dany środek trwały nie będzie generował w przyszłości oczekiwanych przychodów i zysków. Takie zjawisko określane jest mianem trwałej utraty wartości danego składnika aktywów.

Środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne wycenia się nie rzadziej niż na dzień bilansowy według cen nabycia lub kosztów wytworzenia, lub wartości przeszacowanej (po aktualizacji wyceny środków trwałych), pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości, natomiast środki trwałe w budowie – w wysokości ogółu kosztów pozostających w bezpośrednim związku z ich nabyciem lub wytworzeniem, również pomniejszonych o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości.

Ustawodawca w przepisie art. 28 ust. 7 definiuje pojęcie trwałej utraty wartości jako zjawisko, które zachodzi w sytuacji, gdy istnieje duże prawdopodobieństwo, że kontrolowany przez jednostkę składnik aktywów nie przyniesie w przyszłości w znaczącej części lub w całości przewidywanych korzyści ekonomicznych. Może się to wiązać ze zmianą technologii produkcji, przeznaczeniem do likwidacji, wycofaniem z używania lub inną przyczyną powodującą trwałą utratę wartości składnika aktywów.

Dla określenia czy dany składnik aktywów przyniesie (lub czy nie przyniesie) w przyszłości w znaczącej części lub w całości przewidywane korzyści ekonomiczne, konieczne jest określenie przychodów i zysków, jakie jednostka spodziewa się uzyskać z użytkowania tego środka trwałego zgodnie z obecnym przeznaczeniem. W tym celu należy określić wartość użytkową środka trwałego, która stanowi szacunkową wartość przyszłych wpływów pieniężnych, które jednostka uzyska w związku z dalszym jego użytkowaniem, pomniejszoną o szacunkową wartość wydatków związanych z generowaniem tych wpływów, a następnie zdyskontowaną do wartości bieżącej.*

Zaistnienie okoliczności powodujących trwałą utratę wartości środka trwałego uzasadnia dokonanie odpisu aktualizującego jego wartość. Odpis ten ma na celu doprowadzenie wartości składnika aktywów wynikającej z ksiąg rachunkowych do ceny sprzedaży netto, a w przypadku jej braku - do ustalonej w inny sposób wartości godziwej, przy czym za wartość godziwą przyjmuje się kwotę, za jaką dany składnik aktywów mógłby zostać wymieniony, a zobowiązanie uregulowane na warunkach transakcji rynkowej, pomiędzy zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi, niepowiązanymi ze sobą stronami.