strona główna baza prawa podatkowego . . . postępowanie w sprawie zapłaty podatku od spadków i darowiznpostępowanie w sprawie zapłaty podatku od spadków i darowizn

Postępowanie w sprawie zapłaty podatku od spadków i darowizn

By mogło dojść do zapłaty podatku od spadków i darowizn, czyli do tego ostatniego już, końcowego etapu postępowania podatkowego, powodującego wygaśnięcie zobowiązania podatkowego, musi wcześniej nastąpić kilka zdarzeń faktycznych bądź prawnych takich jak: powstanie obowiązku podatkowego, złożenie zeznania podatkowego, i wreszcie, wydanie decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego. Wszystkie te etapy opisane są w przepisach ustawy Ordynacja podatkowa, ustawy o podatku od spadków i darowizn, bądź w przepisach wykonawczych do ustawy (rozporządzeniach).

Jeżeli chodzi o moment powstania obowiązku podatkowego, to była już o nim mowa. Tę kwestię porusza art. 6 u.p.s.d. Z chwilą tą ustawodawca wiąże powstanie obowiązku złożenia zeznania podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Art. 17a ust. 1 u.p.s.d. nakłada na podatników podatku od spadków i darowizn obowiązek złożenia, z zastrzeżeniem ust. 2, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznania podatkowego o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania. Obowiązek składania zeznań podatkowych nie dotyczy przypadków, w których podatek jest pobierany przez płatnika (art. 17a ust. 2 u.p.s.d.). W przypadku nabycia rzeczy lub praw majątkowych niewykazanych w zeznaniu podatkowym, podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania podatkowego organowi, któremu złożono zeznanie podatkowe, w terminie 14 dni od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu (art. 17a ust. 3 u.p.s.d.).

Pojęcie „obowiązek złożenia korekty zeznania podatkowego” – użyte w art. 17a ust. 3 u.p.s.d. – może być związane wyłącznie z sytuacją tam opisaną, czyli nabyciem rzeczy lub praw majątkowych niewykazanych w zeznaniu, natomiast już nie z innymi powodami korekty, np. błędami w tekście co do powierzchni mieszkania objętego ulgą i innych. Tego rodzaju powody korekty są objęte prawem, a nie obowiązkiem podatnika, uregulowanym w art. 81 § 1 i 2 ord.pod.* Zgodnie z art. 81b § 1 pkt 1 ord.pod. uprawnienie do skorygowania deklaracji ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej – w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą. Błędy powinny zostać wyjaśnione w tym postępowaniu.

Wzór zeznania podatkowego został przedstawiony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2006 r. w sprawie zeznań podatkowych składanych przez podatników podatku od spadków i darowizn*. Treść zeznania SD-3 obejmuje, zgodnie z wytycznymi zawartymi w art. 17a ust. 4 pkt 1 u.p.s.d., w szczególności:

a) imię i nazwisko (nazwę lub firmę) oraz ostatni adres spadkodawcy, darczyńcy lub innej osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy lub prawa majątkowe, oraz jej numer identyfikacji podatkowej,

b) dane dotyczące przedmiotu opodatkowania, w tym nabyte rzeczy i prawa majątkowe, miejsce położenia tych rzeczy lub wykonywania praw majątkowych, wraz z ich wartością rynkową, oraz długi i ciężary obciążające nabyte rzeczy i prawa majątkowe, a także nakłady poczynione na rzeczy nabyte w drodze zasiedzenia,

c) dane podatników obowiązanych do złożenia zeznania podatkowego, w tym imiona, nazwiska, adresy i numery identyfikacji podatkowej, dane stanowiące podstawę zaliczenia do grupy podatkowej, o której mowa w art. 14, oraz wielkość nabytego udziału.

Zgodnie z § 3 pkt 1-3 rozporządzenia, podatnicy podatku od spadków i darowizn obowiązani są dołączyć do zeznania dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania, potwierdzające:

1) nabycie rzeczy lub praw majątkowych, w szczególności: orzeczenie sądu, testament, umowę, ugodę, zaświadczenie banku o nabyciu praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładcy lub zaświadczenie towarzystwa funduszy inwestycyjnych o nabyciu jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci;

2) posiadanie przez zbywcę tytułu prawnego do rzeczy lub praw majątkowych wymienionych w zeznaniu, w szczególności: wypis z księgi wieczystej, umowa sprzedaży, zaświadczenie spółdzielni mieszkaniowej;

3) istnienie długów i ciężarów obciążających nabyte rzeczy lub prawa majątkowe, a przy nabyciu w drodze zasiedzenia poniesienie nakładów na rzecz przez nabywcę podczas biegu zasiedzenia, w szczególności: faktury dotyczące kosztów ostatniej choroby oraz pogrzebu spadkodawcy, wypis z księgi wieczystej potwierdzający obciążenie nieruchomości hipoteką, zaświadczenie spółdzielni mieszkaniowej potwierdzające istnienie długów związanych ze spółdzielczymi prawami do lokali, zaświadczenie o zastawie sądowym, faktury dokumentujące poniesienie przez nabywcę nakładów na rzecz podczas biegu zasiedzenia.

W przypadku nabycia udziałów we współwłasności rzeczy lub w prawie majątkowym przez kilku podatników mogą oni złożyć wspólne zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych (§ 4 rozporządzenia). W takim przypadku zeznanie składa się wraz z informacją o pozostałych podatnikach. Tej regulacji nie stosuje się do nabycia udziałów we współwłasności rzeczy lub w prawie majątkowym tytułem zasiedzenia (§ 4 ust. 3 rozporządzenia).