strona główna baza prawa podatkowego . . . podstawa opodatkowania w podatku od nieruchomościpodstawa opodatkowania w podatku od nieruchomości

Podstawa opodatkowania w podatku do nieruchomości

Komentarz stanowi omówienie art. 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Wskazano, czym jest powierzchnia użytkowa budynku, ponadto, zdefiniowano podstawę opodatkowania budowli, budowli oddanych w leasing oraz budowli, od których nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych. Wreszcie, omówiono sposób opodatkowania nieruchomości położonej na terenie dwóch lub więcej gmin. 

Zgodnie z art. 4 ust. 1 PLokU podstawę opodatkowania stanowi:

1)      dla gruntów – powierzchnia;

2)      dla budynków lub ich części – powierzchnia użytkowa;

3)      dla budowli lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej (z zastrzeżeniem ust. 4 -6) – wartość, o której mowa w przepisach o podatkach dochodowych, ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych – ich wartość z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego.

Przy ustalaniu powierzchni gruntów, będących podstawą opodatkowania podatkiem od nieruchomości uwzględnia się dane wynikające z ewidencji gruntów prowadzonej na potrzeby konkretnej miejscowości.

Powierzchnią użytkową budynku jest powierzchnia użytkowa wyrażona w metrach kwadratowych. Dane dotyczące powierzchni użytkowej mogą być ustalane na podstawie pomiaru powierzchni budynku po wewnętrznej długości ścian. Do dokonania pomiaru zobligowany jest sam podatnik, a efekty pomiaru wykazuje w informacji o nieruchomościach (osoby fizyczne) bądź w deklaracji (osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej). Dane tam zawarte stanowią podstawę do wyliczenia kwoty podatku od danego gruntu. Jeżeli podatnik nie złożył informacji lub deklaracji, bądź odmawia skorygowania danych zamieszczonych w w.w. dokumentach, organ podatkowy w ramach postępowania podatkowego może dokonać wymiaru lub określić zaległość na podstawie danych zawartych w ewidencji gruntów. Wcześniej organ podatkowy nie może bazować jedynie na danych zawartych w ewidencji gruntów.

Powierzchnię pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50 %, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,40 m, powierzchnię tę pomija się (art. 4 ust. 2 PLokU).

Jeżeli obowiązek podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości od budowli, o których mowa...