strona główna baza prawa podatkowego . . . ograniczenie poboru podatku w formie karty podatkowej z powodu przerwy w działalności gospodarczejograniczenie poboru podatku w formie karty podatkowej z powodu przerwy w działalności gospodarczej

Ograniczenie poboru podatku w formie karty podatkowej z powodu przerwy w działalności gospodarczej

W związku z faktem, iż opodatkowanie w formie karty podatkowej z zasady powinno być ściśle związane z dochodowością prowadzonej działalności ustawodawca przewiduje możliwość „zawieszenia” obowiązku rozliczania i płacenia podatku w przypadku przerwy w prowadzonej działalności gospodarczej. Instytucja przerwy w działalności gospodarczej jest sposobem realizacji zasady proporcjonalności opodatkowania w relacji do okresu wykonywania działalności. Zasady zgłaszania przerwy oraz reguły rozliczania podatku w tym okresie reguluje art. 34 RyczałtU.

W razie zgłoszenia przez podatnika przerwy w prowadzeniu działalności w danym roku podatkowym, z wyjątkiem podatników prowadzących działalność usługową w zakresie obnośnego i obwoźnego handlu detalicznego, nie pobiera się podatku w formie karty podatkowej za pełny okres przerwy trwającej nieprzerwanie co najmniej dziesięć dni w wysokości 1/30 miesięcznej należności za każdy dzień przerwy, jeżeli podatnik zawiadomi o tej przerwie w terminie trzech dni od dnia jej rozpoczęcia i dnia jej zakończenia*.

Pierwotnie przepisy rozporządzeń Ministra Finansów  w sprawie karty podatkowej nie przewidywały możliwości jakiegokolwiek ograniczenia obowiązku podatkowego z powodu "zawieszenia działalności"*. Przyjmowano jednak, co należy ocenić pozytywnie, że odmowa uznania przez organ podatkowy przerwy w działalności gospodarczej podatnika powinna mieć formę decyzji administracyjnej. Pobór podatku w wyniku odmowy uznania przerwy mógł nastąpić dopiero od daty ponownego podjęcia działalności przez podatnika, ustalonej przez organ podatkowy*.

Warto zauważyć, iż obowiązujące przepisy przewidują dwie możliwości skutkujące przerwaniem prowadzenia działalności gospodarczej. Pierwszy z nich to zgłoszenie przerwy w prowadzeniu działalności, czyli możliwość wynikająca wprost z regulacji RyczałtU. Drugą stanowią przepisy o swobodzie działalności gospodarczej, w których uregulowana jest instytucja zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami RyczałtU w przypadku zgłoszenia przez podatnika przerwy w wykonywaniu działalności w danym roku nie pobiera się podatku w formie karty podatkowej za cały okres przerwy trwającej nieprzerwanie co najmniej dziesięć dni, w wysokości 1/30 miesięcznej należności za każdy dzień przerwy.

Podobne rozwiązanie wprowadza nowelizacja ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, pozostawiając jednak w ustawie o podatku zryczałtowanym dotychczasowe uregulowania odnośnie do przerwy w opłacaniu karty podatkowej. Zgodnie z przyjętymi regulacjami podatnik rozliczający się w formie karty podatkowej, który skorzysta z prawa zawieszenia działalności gospodarczej, będzie zwolniony z obowiązku zapłaty podatku w wysokości 1/30 miesięcznej należności za każdy dzień zawieszenia*.

Podstawowa różnica między istniejącym dziś przerwaniem, a wprowadzanym zawieszeniem działalności sprowadza się do czasu ich trwania. Przerwanie działalności gospodarczej może trwać co najmniej dziesięć dni i ma zastosowanie również w przypadku podatników zatrudniających pracowników, podczas gdy zawieszenie może trwać od co najmniej 1 miesiąca do maksymalnie 24 miesięcy lecz ma zastosowanie wyłącznie w przypadku podatników niezatrudniających pracowników.

Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej wskazuje, że przedsiębiorca w okresie, w którym zawiesza działalność, nie może zatrudniać pracowników. Ustawa o podatku zryczałtowanym nie zawiera takiego zastrzeżenia dla podatników chcących przerwać prowadzenie działalności.

Przerwa w działalności