strona główna baza prawa podatkowego . . . ewidencja i dokumentacja w podatku od towarów i usługpodstawa opodatkowania w usługach turystyki opodatkowanych według marży

Podstawa opodatkowania w usługach turystyki opodatkowanych według marży.

W nocie zaprezentowano zasady ustalania podstawy opodatkowania dla usług turystyki opodatkowanych według szczególnej procedury opodatkowania marży, określonej w art. 119 VATU. Wyjaśniono przy tym istotę opodatkowania na podstawie marży, zasady i zakres stosowania tej procedury w odniesieniu do usług turystycznych. Zdefiniowano podstawowe dla tej procedury pojęcia „marży” i „usług nabywanych dla bezpośredniej korzyści turysty”. Wskazano warunki, od których zależy jej stosowanie oraz zawarto odpowiedź na pytanie, czy procedura ta ma charakter obligatoryjny czy fakultatywny oraz czy dotyczy ona wyłącznie biur podróży. Omówiono również szczególne obowiązki związane z prowadzeniem ewidencji podatkowych przez podatników świadczących usługi turystyki podlegające opodatkowaniu według marży oraz zasady fakturowania tych usług. Poruszono także kwestie związane z ograniczonym zakresem prawa do odliczenia podatku naliczonego przez podatników wykonujących takie usługi. W nocie uwzględniono orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które określa m.in. zakres podmiotowy opodatkowania według procedury marży w usługach turystycznych.

W art. 119 VATU ustawodawca przewidział szczególną procedurę opodatkowania usług turystyki, która ma na celu uproszczenie zasad opodatkowania podatników, którzy świadcząc usługi turystyczne nabywają dla swych klientów towary i usługi takie jak np. transport, zakwaterowanie, wyżywienie itp. na terytorium różnych państw. W celu uniknięcia konieczności odzyskiwania przez takich podatników podatku naliczonego zapłaconego w innych państwach wprowadzono regulację pozwalającą na opodatkowanie tylko marży uzyskiwanej przy świadczeniu usług turystyki, połączone z brakiem prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług dla bezpośredniej korzyści turysty. Zgodnie z art. 119 ust. 1 VATU, podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Podstawą opodatkowania w usługach turystyki nie jest zatem obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 VAT, czyli kwota należna z tytułu sprzedaży tej usługi, pomniejszona o kwotę należnego podatku (inaczej cena netto usługi, którą jest obowiązany zapłacić jej nabywca), lecz kwota marży (netto).
Przez marżę rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. Przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie (art. 119 ust. 2 VATU).
Procedurę opodatkowania według kwoty marży stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

• działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;
• przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

Jeśli spełnione są powyższe warunki, to dla stosowania opodatkowania na zasadzie marży nie ma znaczenia, czy nabywcą usługi turystyki jest osoba fizyczna (turysta), czy też firma (np. pracodawca, który nabywa usługę turystyki dla swoich pracowników).
Podatnicy świadczący usługi turystyki w opisanych wyżej warunkach (podlegające opodatkowaniu od kwoty marży), są obowiązani prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3 VATU (ewidencję zakupów i sprzedaży dla potrzeb VAT), z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty (art. 119 ust. 3a VATU).
Podatnicy ci w wystawionych przez siebie fakturach nie wykazują kwot podatku VAT, a wystawione faktury oznaczają wyrazami „procedura marży dla biur podróży”. Do końca 2012 r. stosowane natomiast było oznaczenie faktur jako „faktura VAT marża” lub w treści faktury umieszczano odesłanie do przepisów art. 119 VATU lub do art. 306 dyrektywy 2006/112/WE. Podatnikom świadczącym usługi turystyki podlegające opodatkowaniu na podstawie marży nie przysługuje...