strona główna aktualności

W sprawie, podatniczce, która nabyła prawo do własności do połowy udziału w działce z domem w drodze zasiedzenia, naczelnik urzędu skarbowego nakazał zapłatę 13 tys. zł tytułem podatku od spadków i darowizn. Kobieta tłumacząc, iż poprzednimi właścicielami działki byli jej brat i siostra, a nabycie własności od osób najbliższych (rodzeństwa) korzysta ze zwolnienia z podatku, zgodnie z art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 1983 r. Nr 45, poz. 207 z późn. zm.), odmówiła zapłaty podatku.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu utrzymał jednak w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Izba argumentowała, że art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn nie dotyczy nabycia majątku w drodze zasiedzenia. Wyjaśniła, że zgodnie z kodeksem cywilnym zasiedzenie ma charakter pierwotny, czyli tak jakby rzecz nie miała wcześniej właściciela. Izba uznała, że zwolnienie, o którym mowa w art. 4a ustawy dotyczy wyłącznie nabywców wtórnych.

Podatniczka, kierując skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, argumentowała, że spełnia wszystkie ustawowe przesłanki dla skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa.

WSA przyznał jej rację, uznając że ww. przepis ustawy nie wskazuje wprost, do jakich sposobów nabycia ma on zastosowanie, a ustawodawca nie wprowadził żądnych ograniczeń w tym zakresie. Zanegował ponadto stanowisko izby, że przy zasiedzeniu nie ma poprzednika prawnego. „Byłoby tak, gdyby postępowanie o stwierdzenie nabycia własności przez zasiedzenie toczyło się tylko z udziałem samego wnioskodawcy żądającego stwierdzenia zasiedzenia. A tak przecież nie jest” – uznał WSA.

Stanowisko to podtrzymał także Naczelny Sąd Administracyjny, który uznał, że organy podatkowe źle zinterpretowały art. 4a ustawy. Zdaniem NSA literalne brzmienie przepisu nie budzi wątpliwości i nie ma podstaw, by twierdzić, że najbliższa rodzina nie może być zwolniona z podatku, gdy nabycie nieruchomości nastąpiło przez zasiedzenie.