strona główna aktualności

Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 6 i ust. 2 rozporządzenia z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących, zw. dalej rozporządzeniem z 2013 r., paragon fiskalny powinien zawierać m.in. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na ich jednoznaczną identyfikację. Dodatkowo powinien zawierać w miejscu określonym dla nazwy, również opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy.

Jak podkreślił Minister Finansów przywołane wyżej przepisy rozporządzenia z 2013 r. obligują do wyznaczenia takiej nazwy towaru lub usługi, która pozwoli na oznaczenie przedmiotu transakcji w sposób niebudzący wątpliwości, co do rodzaju towaru lub usługi. Jednocześnie przepis ten nie obliguje do stosowania nazw szczegółowych dotyczących pojedynczych przedmiotów danego rodzaju lub poszczególnych cech danego towaru lub usługi (np. barwa, pojemność, rozmiar).

Minister Finansów wyjaśnił także, że „jednoznaczne” identyfikowanie oferowanych towarów i usług, jak i sposób przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług, określa sam podatnik uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów i świadczonych usług. Sposób dokonywania jednoznacznej ich identyfikacji jest w dużej mierze uzależniony od specyfiki prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Podatnik powinien zatem stosować takie nazwy jak np. pomidory, jabłka (dla grupy warzywa/owoce), chleb, bułka (dla grupy pieczywo) czy ser żółty, mleko (dla grupy nabiał). Natomiast przykładowo, podatnik dokonujący sprzedaży różnych rodzajów ciastek może stosować oznaczenie ciastka, bez określania szczegółowego, jaki to ich rodzaj.

Stosowanie jednej nazwy jest dozwolone również wtedy, gdy towary oferowane są po różnych cenach, np. różna cena towaru za kilogram. Inaczej sytuacja wygląda w przypadku, gdy podatnik ma  w swojej ofercie towary objęte różną stawką VAT, np. pomidory suszone – objęte 8 proc. stawką VAT i pomidory na gałązce – objęte 5 proc. stawką, wówczas powinien wykazywać na paragonie różne ceny w odrębnych pozycjach.

Ważne także, w odniesieniu do podatników świadczących usługi, że mogą oni przy określaniu nazwy towaru bądź usługi wykorzystywać nazewnictwo stosowane przy tworzeniu zasad odpłatności (cennika). Jeżeli natomiast ewidencjonowaniu przy użyciu kasy rejestrującej podlega dany towar (lub usługa), którym jest pewien produkt finalny, składający się z wielu komponentów, nie ma konieczności wyliczania wszystkich jego elementów składowych.

Opisane wyżej zasady nie wykluczają jednak stosowania przez podatników nazewnictwa zapewniającego bardziej szczegółowe rozróżnienie towarów.