strona główna aktualności

Konsultacje umożliwią zebranie opinii strony społecznej co do kryteriów, które muszą zostać spełnione, aby uznać, że transakcja w zakresie leasingu zwrotnego powinna być traktowana jako jedna kompleksowa usługa finansowa lub też dwie odrębne transakcje.

Leasing zwrotny to szczególny rodzaj leasingu. Jego istotą jest powiązanie umowy leasingu z poprzedzającą ją umową sprzedaży. Leasing zwrotny stanowi bowiem rodzaj umowy cywilnoprawnej na podstawie której dany podmiot (najczęściej przedsiębiorca) posiadający określony majątek sprzedaje go finansującemu, a następnie na podstawie umowy leasingu nadal z niego korzysta.

W konsekwencji, na transakcję leasingu zwrotnego składają się dwie umowy:

• umowa sprzedaży określonych składników aktywów,
• umowa leasingu, w której finansujący oddaje w użytkowanie te składniki korzystającemu na określonych w umowie zasadach.

Na gruncie przepisów ustawy VAT istnieje podział na leasing finansowy – dostawa towarów i leasing operacyjny – świadczenie usług.

Kwestia sprzedaży nieruchomości i leasingu zwrotnego była przedmiotem rozstrzygnięcia TSUE w wyroku z dnia 27 marca 2019 r. o sygn. C-201/18. W przedmiotowej sprawie TSUE zauważył, że „(36) (…) „transakcje sale and lease back (sprzedaż i leasing zwrotny), stanowiące przedmiot sporu w postępowaniu głównym, charakteryzuje łączne i jednoczesne ustanowienie, z jednej strony, prawa dzierżawy przez podatnika na rzecz dwóch instytucji finansowych występujących w postępowaniu głównym i, z drugiej strony, oddania nieruchomości w leasing przez owe instytucje finansowe na rzecz podatnika. (…)

(40) W niniejszej sprawie z postanowienia odsyłającego wynika, że transakcje sale and lease back (sprzedaż i leasing zwrotny), których dotyczy postępowanie główne, stanowią transakcje o charakterze czysto finansowym, służące zwiększeniu płynności finansowej Mydibel, a nieruchomości będące przedmiotem sporu w postępowaniu głównym pozostały w posiadaniu tej ostatniej, która wykorzystywała je w sposób ciągły do celów przeprowadzanych przez nią opodatkowanych transakcji. Fakty te zdają się wskazywać – z zastrzeżeniem weryfikacji, której musi dokonać sąd odsyłający – że każda z tych transakcji stanowi jedną transakcję. Ustanowienie prawa dzierżawy na objętych postępowaniem głównym nieruchomościach jest nierozerwalnie związane z leasingiem tych samych nieruchomości.

(41) (…) W tej sytuacji transakcji tych nie można uznać za „dostawę towarów”, ponieważ prawa przeniesione w wyniku tych transakcji na instytucje finansowe występujące w postępowaniu głównym, mianowicie stanowiące instytucję prawa cywilnego prawo dzierżawy, zmniejszone o przysługujące Mydibel prawa wynikające z leasingu nieruchomości, nie uprawniają ich do rozporządzania spornymi nieruchomościami jak właściciel”.

Uwzględniając wątpliwości co do prawidłowego sposobu opodatkowania transakcji leasingu zwrotnego w następstwie wydania przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) orzeczenia z dnia 27 marca 2019 r. w sprawie C-201/18, w celu m.in. ochrony uczciwych podatników oraz zapewnienia pewności obrotu prawnego, Ministerstwo Finansów chce opracować możliwie kompletny i precyzyjny zbiór zasad, na podstawie których podatnicy mogliby w poszczególnych przypadkach dokonywać klasyfikacji transakcji w zakresie leasingu zwrotnego w szczególności jako:

• jednej kompleksowej usługi finansowej świadczonej przez finansującego – analogicznie jak w rozstrzygnięciu TSUE w sprawie C-201/18 czy też
• dwóch odrębnych transakcji, tj. dostawy towarów przez korzystającego oraz odpowiednio dostawy towarów albo świadczenia usług przez finansującego.

Zastosowanie się do opracowanych i przedstawionych zasad skutkowałoby brakiem podstaw do kwestionowania u podatników poprawności rozliczeń w odniesieniu do klasyfikacji przedmiotu transakcji dla celów VAT w przypadku transakcji leasingu zwrotnego.

Uwagi dotyczące konsultacji można zgłaszać w terminie 3 tygodni od dnia publikacji (10.06.2019).

Źródło: www.gov.pl/web/finanse; stan na dzień: 13 czerwca 2019r.