strona główna aktualności

W przedmiotowej sprawie spór toczył się między spółką i organami celnymi  w zakresie możliwości zmiany treści zgłoszenia celnego obejmującego określenie ilości importowanego towaru już po zwolnieniu towaru.

Spółka zwróciła się bowiem do naczelnika urzędu celnego o sprostowanie zgłoszenia celnego w zakresie masy towaru, wartości celnej, podstawy opodatkowania podatkiem VAT, kwoty podatku VAT i podatku akcyzowego.

Zdaniem spółki raport sporządzony na jej zlecenie przez niezależnego, wyspecjalizowanego i posiadającego stosowne certyfikaty operatora, który dokonał precyzyjnego pomiaru przemieszczonej ilości oleju powinien stanowić podstawę do dokonania zmiany zgłoszenia celnego w oparciu o art. 78 ust. 1 WKC, skoro z raportu tego wynika, że ilość rozładowanego towaru nie odpowiadała ilości określonej w zgłoszeniu celnym (wskazanej w konosamencie morskim) zaś towar (olej) został niezwłocznie przemieszczony do składu podatkowego spółki przez połączony ze składem rurociąg.

Naczelnik Urzędu Celnego odmówił dokonania korekty wskazując, że wnioskowana zmiana ilości na ilość wyładowaną na ląd nie może być uwzględniona, gdyż dotyczy pomiaru dokonanego po zwolnieniu towaru i nie odzwierciedla stanu towaru (ilości) w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego. Pomiary dokonane po zwolnieniu towaru odzwierciedlają stan towaru wspólnotowego, czyli niepozostającego już pod dozorem celnym.

Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku. Zdaniem sądu jedyną przesłanką uzasadniającą dokonanie przez organ celny sprostowania (zmiany) zgłoszenia celnego na wniosek importera byłoby uzyskanie przez ten organ pewności, że ilość oleju określona w „raporcie kontroli” jest identyczna z ilością oleju znajdującą się na statku w chwili dokonania zgłoszenia celnego.

WSA wskazał na treść art. 42 WKC, który stanowi, że po przedstawieniu organom celnym towary mogą, za zgodą tych organów, zostać poddane rewizji lub mogą zostać pobrane ich próbki w celu nadania tym towarom przeznaczenia celnego. Przepis ten może ponadto stanowić podstawę do wystąpienia z wnioskiem o badanie ilościowe towaru. W omawianej sprawie spółce chodziło jednak nie o dokonanie badania ilościowego towaru przed jego zwolnieniem, gdy towar był jeszcze na statku. Sąd zauważył jeszcze, że zwolnienie towaru nastąpiło na wniosek podmiotu składającego zgłoszenie celne – w dacie tego zgłoszenia bez przeprowadzenia weryfikacji do procedury dopuszczenia do obrotu.

Dodatkowo, sąd podkreślił, że spółka w niniejszym postępowaniu nie podważyła skuteczności metody ullage dla potrzeb ustalenia ilości sprowadzonego towaru przed jego zwolnieniem z dozoru celnego. Z kolei za niedopuszczalne w świetle obowiązującego prawa należy uznać badanie ilościowe towaru po jego zwolnieniu z dozoru celnego, co wprost wynika z przywołanego w sprawie przez sąd orzeczenia TS z dnia 20 października 2005 r. w sprawie C-468/03. Zdaniem sądu, skoro spółka nie uznaje jako wiarygodnego pomiaru ilości oleju napędowego na statku (metodę ullage) mogła w toku prowadzonego postępowania zgłaszać wnioski dowodowe na poparcie swojej tezy. Skoro tego nie uczyniła, to w opinii sądu, nie obaliła tezy organów co do skuteczności metody ullage wykorzystywanej do badania ilościowego towaru na statku, przed jego zwolnieniem spod dozoru celnego.